ΕΔΩ Η ΑΡΧΗ
ο όποιος όταν το διάβασε το μόνο που μου ζήτησε ήταν μερικές διευκρινήσεις για το τι ακριβώς έτρεξε στην τάξη… ενώ εγώ με σκυμμένο το κεφάλι προσπαθούσα να του εξηγήσω τους λόγους που κατέφυγα σε μια τέτοια πράξη εκείνος προσπαθούσε να κρατήσει το πρόσωπο του σοβαρό και να μην γελάσει… καμία φορά αναπολώ αυτές τις μικρές στιγμές οικογενειακής επικοινωνίας και συνεννόησης, για να μην πω συνενοχής και νοσταλγώ εκείνες τις εποχές. Εποχές που οι άνθρωποι ήταν απλοί, η καθημερινότητα τους είχε άλλους ρυθμούς και οι οικογενειακοί δεσμοί ήταν αληθινοί και ειλικρινείς. Εκεί τελείωσε μια από τις λίγες ίσως σχολικές αταξίες μου. Παντός το μάθημα μου το πήρα… πότες από τότες δεν ξανά έκαμα τέτοιο πράγμα σε δασκάλα… η συγκεκριμένη έφυγε την επομένη σχολική χρόνια, δεν ξεύρω αν εκείνη θυμάται ακόμα τον μικρό μαθητή της… σημασία έχει ότι την επομένη μέρα, εγώ ήμουν κανονικά στο σχολειό μου. Δεν ξεύρω και δεν έμαθα πότες, τι διαμεσολάβησε και η δασκάλα με δέχθηκε ξανά στο μάθημα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου